Yeni Başlangıçlar Mevsimi - Debbie Macomber

"Sonlar,
insanı hayata bağlayan
yepyeni başlangıçlardır...

Kimi zaman hayatın karmaşasından başımızı kaldırmak, dertlerimizi geride bırakmak ya da bize zarar veren alışkanlıklarımızdan kurtulmak için bir yol bulmaya çalışırız. Ve bu arayışta en büyük yardımcımız dostlarımız olur; sadece iyi değil kötü günde de yanı başımızda duran ve her sonun bir başlangıca vesile olduğunu hatırlatan can dostlarımız…

Sihirli bir dokunuşa ihtiyaç duyan insanların yaşadıklarını sımsıcak bir dille anlatan bu roman, bizleri umut aşılayan bir dünyanın içine çekiyor."

Bu seriyi bitirmeden gerçekten rahat edemeyeceğim. Başka kitapları araya sokuyorum ama yine de aklım seride kalıyor. Daha da üç kitap var bitmesine ama üst üste sıkabiliyor. O yüzden bir süre ara vermeyi planlıyorum. Tonla kitap var zaten okunmayı bekleyen. Bu kitap da finallerden dolayı baya süründü elimde, belki 1 ayı bulmuştur bitirmem. Yeri gelmişken ufak bir eleştiri yapayım, her kitap en az 450 sf ve bu kadar kalın olmalarına hiç gerek yok bence. Evet, kalın olmasına rağmen çok akıcı ve sıkmayan kitaplar ama yine de bir yerde çok sıradan olaylara dönebiliyor anlatılanlar.. 300-350 sayfada gayet bitebilirmiş. Her neyse. Kısaca yorumuma geçeyim daha da uzatmadan. 

Kitap her zamanki Debbie Macomber kitabı. Yine gayet akıcı, hayatın içinden karakterler içeren okurken size her duyguyu hissettiren bir kitap. Ayrıca bu kitapla Blossom Street'e dönüyoruz. Yine Lydia esas karakterimiz. İlk kitaptan bildiğimiz Alix de var. Bir Dilekle Başladı Her Şey kitabından tanıdığımız Anne Marie diğer bir karakterimiz. Bryan ve Phoebe adlı iki yeni karakter ekleniyor bir de. Yine hepsinin ayrı ayrı hayatlarına tanık oluyoruz.. Bu arada, o Clark nasıl yüzsüz bir insandır! Okurken nefret ettim!!

Lydia evlat edinmek istiyor, Alix anne olma düşüncesiyle boğuşuyor, Phoebe ve Ryan da hayatlarında bir şeyleri değiştirmeyi amaçlıyor. Bu karakterler, Lydia'nın açtığı "Alışkanlıklarını Örgüyle Bırak" temalı örgü kursuna katılıyorlar ve hikaye böyle başlıyor.. Açıkçası karakterler fazla renkli değildi bence. Sadece Alix biraz değişken bir karakter, diğerlerini fazla sıradan buldum. Tabi yine de kaç kitaptı okuyunca, artık hepsini tanıyorsunuz ve içinizden biri oluyorlar. :) Lydia özellikle.

Yer yer güldüren, yer yer hüzünlendiren bir kitaptı ve bittiğinde yine Macomber kitapları sonrası hissettiğimiz huzur ve mutluluğu hissettim. Bu kitaplar kesinlikle insana "umut" veren kitaplar ve hayatın farklı yönlerini biz okuyuculara gösteriyorlar. Sıkıcı olmadığından emin olabilirsiniz. 

Tek şikayetim, çiftlerin biraz düz anlatılması ancak bu bir romans kitabı vs.. olmadığı için bunu doğal karşılamak da lazım bir yerde. Yine de Brad&Lydia'yı veya Jordan&Alix'i daha "çift gibi" okumak isterdim. Aralarındaki ilişkiler biraz yüzeysel işlenmiş. Daha çok annelik, arkadaşlık, hayata tutunma gibi duygulara önem veriyor yazarımız..

Fazla uzun bir yazı yazdım fark etmeden. Özlemişim bloguma yorum yazmayı. :) Herkese tavsiye edebileceğim bir kitap hatta seri. Bu seri gerçekten insana değişik duygular tattırıyor. İlgisini çekmeyenler bile bir şans vermeli diyorum. Okuyanlarınız varsa, yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar! :)